به نقل از «پارسینه»

کشف اسکلت های دوران ساسانیان در شیراز

تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۵۲۰۳۳

تپه پوستچی در نزدیکی بلوار رحمت شیراز این روزها محلی برای کشف‌های تاریخی شده است. کشف‌هایی که نه‌تنها تاریخ شیراز را افزایش می‌دهد بلکه اطلاعاتی را از محلی ارائه می‌دهد که باستان شناسان به‌عنوان نخستین استقرارگاه در دشت شیراز می‌شناسند.

فصل اول کاوش‌ها در خردادماه سال ۹۵ انجام و منجر به کشف حدود هزار شیء باستانی از این تپه شد و البته کاوش‌ها باعث شد تاریخ شیراز را سه هزار سال افزایش دهد و به عدد شش هزار و ۵۰۰ سال برساند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا فصل دوم کاوش‌ها هم با دستاوردهایی آغازشده و باستان شناسان احتمال می‌دهند ادامه لایه‌نگاری‌ها باعث افزایش تاریخ شیراز از این عدد شود و اطلاعات بیشتری از این استقرارگاه به آن‌ها بدهد.

در این رابطه حسنعلی عرب سرپرست مشترک تیم کاوش تپه پوستچی شیراز در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: دومین فصل کاوش‌های باستان‌شناسی تپه پوستچی شیراز به‌عنوان کار مشترک دانشگاه هنر شیراز و پژوهشکده باستان‌شناسی از بیستم شهریور شروع شد.

وی گفت: هدف ما در فصل دوم کاوش، ادامه کارهای فصل قبل بوده و درواقع گاه نگاری محوطه باستانی پوستچی مهم‌ترین هدف محسوب می‌شود و اینکه بتوانیم به شناختی از لایه‌های قدیمی‌تر این محوطه برسیم.

این سرپرست تیم کاوش با اشاره به اینکه لایه‌های فصل کاوش مربوط به دوره‌ای است که به‌عنوان «شمس‌آباد» شناخته می‌شود که شش هزار و ۵۰۰ سال قدمت دارد، بیان کرد: در این فصل معماری‌هایی به دست آوردیم که جالب‌توجهی هستند چراکه از این دوره تا حالا در استان موارد معماری قابل‌توجهی نداشته‌ایم.

مطالعاتی که تاکنون انجام شده نشان می دهد تپه پوستچی نخستین استقرارگاه در دشت شیراز است.

وی عنوان کرد: درواقع بر اساس مطالعاتی که تاکنون انجام‌شده نشان می‌دهد تپه پوستچی نخستین استقرارگاه در دشت شیراز است. ما هنوز لایه‌های قدیمی‌تر از ۶۵۰۰ سال را داریم که کاوش نکردیم و آثار و شواهد نشان می‌دهد که زندگی در دشت شیراز به بیش از شش هزار و ۵۰۰ سال قبل برمی‌گردد.

این باستان‌شناس با اشاره به شواهد دیگری که در کاوش‌ها به‌دست‌آمده نیز بیان کرد: ازجمله شواهد دیگری که از این فصل به دست آمد تعداد زیاد قطعات سفالی و ابزارهای سنگی است که اطلاعات زیادی در خصوص نحوه معیشت مردمان دوره شمس‌آباد می‌دهد.

کشف اسکلت ساسانیان

وی بیان کرد: داده‌های استخوانی نیز به دست آمد که به این نتیجه رسیدیم در این محل تدقین هایی از دوره ساسانی وجود داشته است و انسان‌ها به‌صورت گذرا تدفین انجام داده‌اند که احتمالاً مربوط به کوچ‌نشینانی بوده که در دوره ساسانی در این منطقه حضور داشته‌اند.



این باستان‌شناس ادامه داد: بعدازآن وارد دوره‌های قدیمی‌تر می‌شویم.

همچنین دیگر سرپرست مشترک این تیم کاوش نیز بیان کرد: در ادامه کاوش‌ها مجموعاً دو کارگاه ایجادشده در دو سطح تپه که یکی از آن در لایحه تحتانی و زیرین است و کارگاه دوم در لایحه‌های پیش‌ازتاریخ مربوط به هزاره پنجم قبل از میلاد و شاید هزاره ششم قبل از میلاد یعنی حدود شش هزار و ۵۰۰ تا ۷ هزار سال پیش را مورد کاوش قرار می‌دهیم.

هدف ما لایه‌نگاری است و اینکه نهایتاً برسیم به قدیمی‌ترین روستایی که بنا نهاده شده است
علیرضا سرداری ادامه داد: هدف ما لایه‌نگاری است و اینکه نهایتاً برسیم به قدیمی‌ترین روستایی که بنا نهاده شده است.

وی توضیح داد: باید گفت تپه پوستچی بقایای به‌جامانده از روستایی از دوران پیش‌ازتاریخ از شش و هزار و ۵۰۰ تا هفت هزار سال پیش بوده که در باستان‌شناسی به آن «باکون» یا «شمس‌آباد» گفته می‌شود یعنی مرحله شکل‌گیری روستاهای بزرگ و پیچیده با فرهنگ مسنجم که با روستاهای قدیمی‌تر متفاوت است.

این باستان‌شناس ادامه داد: این روستا نیز بخش زیادی از شیراز را در برمی‌گرفته است و این روستاییان معماری از خشت و ... که عمدتاً مصالح ساده‌ای بوده داشته‌اند.

وی گفت: در کارگاه ما بقایایی از معماری خشتی را شناسایی کردیم که خیلی ساده هست و نباید توقع معماری بزرگ و فاخر داشته باشیم اما با کشف این خشت‌ها می‌توانیم به پلان خانه‌هایشان پی ببریم و با نوع نظام سکونتی‌شان آشنا شویم.

بنابراین گزارش با استمرار کاوش‌ها در این بخش از شیراز به نظر می‌رسد باید منتظر رونمایی فصل جدیدی از تاریخ این شهر پررمزوراز باشیم.

منبع: پارسینه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۵۲۰۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اسراری که گورهای تاریخی افشا کردند

باستان‌شناسان با کاوش در نقاط مختلف جهان گورهایی باشکوه و در برخی موارد حیرت‌آوری را کشف کرده‌اند، ‌ که اطلاعات جالبی را از زندگی گذشتگان افشا می‌کند.

به گزارش ایسنا، گورهای انسان‌ها از تلخ‌ترین و البته مهم‌ترین بقایای به‌جامانده از دنیای باستان‌ اند و مردم به روش‌های مختلفی در آن دفن می‌شدند، از خاکسپاری در داخل اهرام عظیم گرفته تا انداختن جسد در باتلاق، روش دفن و خاکسپاری مردم در دوره‌ها و نقاط مختلف جهان گوناگون بوده است.

در برخی موارد، مردم می‌ترسیدند مرده‌ها زنده شوند و آسیب بزنند، در نتیجه گاهی اجساد را قطع عضو می‌کردند و یا آنها را می‌بستند.

در ادامه، منتخبی از این گورها را که «لایو ساینس» شناسانده و بخش نخست آن چندی پیش منتشر شد، معرفی می‌شود:

«پسوسنس یکم»

«پسوسنس یکم» فرعونی بود که در طول سلسله بیست‌ویکم مصر، یعنی در حدود ۳۱۰۰ سال پیش حکومت می‌کرد. در سال ۱۹۴۰ میلادی بود که مقبره او در شهر باستانی «تانیس» ‌کشف شد. او را با نقابی از جنس طلا به خاک سپرده بودند. درونی‌ترین تابوت در تابوت‌دان او از نقره ساخته شده بود، از این‌رو برخی از نویسندگان امروزی، «سوسنس یکم» ‌را «فرعون نقره‌ای» نامیده‌اند. اشیاء مخصوص خاکسپاری نفیسی از جمله گردنبند و دستبند ساخته‌شده از فلزات گرانبها و جواهرات نیز در این مقبره کشف شد. با وجود تمام این آثار چمشگیر، کشف این مقبره در مقایسه با کشف مقبره «توت عنخ آمون» مورد توجه مردم قرار نگرفت که البته بخشی از آن به دلیل کشف مقبره «پسوسنس یکم» در دوران جنگ جهانی دوم بود.

«مقبره آمفیپولیس»

مقبره آمفیپولیس که قدمت آن به قرن چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد، ‌ در «مقدونیه» ‌واقع در یونان ساخته شده است و در طراحی آن جزئیات زیادی به کار رفته است. ابوالهول‌هایی در این مقبره قرار دارند که از دروازه‌ها حفاظت می‌کنند، همچنین مجسمه‌های زن و موزائیک‌های تصویرگر داستان‌های اساطیر یونانی نیز در آن قرار دارد. با اینکه بقایای دست‌کم پنج انسان در این مقبره کشف شده است، هویت این افراد یا اینکه مقبره برای چه کسی ساخته شده است، مشخص نیست. قدمت این مقبره به دوران «اسکندر مقدونی» ‌باز می‌گردد و این احتمال وجود دارد که برای یکی از اعضاء خانواده و یا یکی از دوستان او ساخته شده باشد.

«اوتسی مرد یخی»

بقایای یخ‌زده و سالم مردی که «اوتسی» نام گرفته است، به بیش از ۵۳۰۰ سال قبل تعلق دارد و توسط محققان در مرز ایتالیا و اتریش در سال ۱۹۹۱ میلادی پیدا شد. تحقیقات نشان داد که این مرد ۱.۶ متر قد داشته و در زمان مرگ حدودا ۴۵ ساله بوده است. او پس از اصابت یک تیر جان خود را از دست داده است. همچنین اثری از یک زخم عمیق در دست راست او وجود دارد که احتمالا حین جلوگیری از اصابت تیر ایجاد شده است.

«مقبره‌های سلطنتی اور» ‌

مقبره‌های سلطنتی «اور» که به حوالی ۴۵۰۰ سال قبل تعلق دارند، از حدود ۱۶ مقبره تشکیل شده‌اند که به افراد سطلنتی یا اشراف‌زادگان جامعه تعلق داشتند. این افراد به همراه اشیاء‌ نفیسی از جمله سربند، ‌گردنبند و گوشواره دفن شده بودند. از جمله اشیاء قابل‌توجهی که در این مکان کشف شده است به یک چنگ می‌توان اشاره کرد که به شکل سر یک گاو نر طراحی شده بود. در نزدیکی این مقبره‌های سلطنتی همچنین افرادی به همراه اشیاء خاکسپاری به مراتب ساده‌تر دفن شده بودند.

در این زمینه بخوانید:‌

داستان کشف مقبره‌های طلایی

«قبرهای چاتال‌هویوک»

قدمت محطوطه «چاتال‌هویوک» در ترکیه به بیش از ۹هزار سال بازمی‌گردد و این محوطه یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های کره زمین شناخته می‌شود. در این سکونتگاه هیچ خیابانی وجود ندارد و ساختمان‌ها به اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک بودند که مردم با استفاده از نردبان‌های روی سقف، وارد آن‌ها می‌شدند. باستان‌شناسان همچنین به این نتیجه رسیدند که مردم در زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند و در برخی از موارد تا ۳۰ نفر در زیر یک ساختمان دفن می‌شد. در سال ۲۰۱۱ میلادی نتایج یک تحقیق نشان داد افرادی که زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند، اغلب از لحاظ بیولوژیکی با یکدیگر رابطه نداشتند که نشان می‌دهد خویشاوندی عامل مهمی در انتخاب محل دفن نبوده است.

«تابوت‌دان‌ پایان دنیا» ‌

در سال ۲۰۱۸ گروهی از باستان‌شناسان یک تابوت‌دان سیاه و گرانیتی در ابعاد ۲.۷ در ۱.۵ در ۱.۸ متر را در اسکندریه واقع در یونان کشف کردند. کشف این تابوت بسیار مورد توجه قرار گرفت و برخی در فضای مجازی این موضوع را مطرح کردند که باز کردن تابوت می‌تواند نفرینی را رها کند که ممکن به پایان رسیدن دنیا منجر شود. زمانی که باستان‌شناسان در این تابوت باز کردند، دریافتند که آب فاضلاب به درون آن راه یافته است. کاوشگران همچنین بقایای سه انسان به همراه حکاکی‌هایی روی ورقه‌های طلا پیدا کردند. قدمت تابوت‌دان به حوالی بعد از فتح این مکان توسط «اسکندر مقدونی» ‌ در سال ۳۳۲ پیش از میلاد بازمی‌گردد، اما مشخص نیست که این تابوت‌دان برای چه کسی ساخته شده است.

«مقبره سن پیتر»

مقبره «سن پیتر» در زیر محراب کلیسای سنت پیتر در واتیکان واقع شده است، یعنی نزدیک به منطقه‌ای که اعتقاد بر این است که او در قرن اول پس از میلاد به صلیب کشیده شده است. چندین قبر با بقایای انسان در داخل مقبره قرار دارد، همچنین مجموعه‌ای از استخوان‌ها در این مکان وجود دارد که برخی معتقدند به «سن پیتر» تعلق دارد.

«مقبره سئوس سوم» ‌

«سئوس سوم» ‌(Seuthes III)، پادشاه «ادروسی»، ‌ قلمرویی واقع در «تراکیه» (سرزمینی در جنوب شرق اروپا) بود که در طول قرن چهارم پیش از میلاد حکومت می‌کرد. این پادشاه زمانی که در گذشت، در مکانی که اکنون مرکز بلغارستان محسوب می‌شود، دفن شد. در مقبره او اشیاء خاکسپاری مختلفی از جمله یک تاج طلا، جام طلا، سلاح، سپر و یک کلاه‌خود برنز و یک سردیس برنزی که احتمالا تصویرگر خود شاه است، وجود داشت. مقبره او زیر تپه‌ای به ارتفاع ۲۰ متر و قطر ۹۰ متر قرار دارد.

«مقبره هادریان» ‌

مقبره هادریان که در رم واقع شده است، مقبره‌ای است که برای «هادریان»، ‌امپراتور روم ساخته شده است و در آن خاکستر این امپراتور، همسر و تعدادی از جانشینانش نگهداری می‌شود. این ساختمانِ استوانه‌ای ۵۰ متر ارتفاع دارد و بعدها به قلعه‌ای تبدیل شد که در مقطعی توسط پاپ مورد استفاده قرار گرفت. این مکان اکنون یک موزه را در خود جای داده است.

«تئودوریک بزرگ»

مقبره تئودوریک برای «تئودوریک بزرگ» (حکومت در حدود ۴۷۱ تا ۵۲۶ پس از میلاد) ساخته شد که پادشاه «استروگوت‌ها» بود. این مقبره یک سازه مدور واقع در «راونا» در ایتالیا است. این سازه دو طبقه ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد و از دست‌کم ۲۳۰ تن سنگ ساخته شده و سقف آن به صورت گنبدی طراحی شده است. پس از اینکه امپراتوری بیزانس در سال ۵۴۰ «استروگوت‌ها» را شکست داد، آنها بقایای تئودوریک را برداشتند و مقبره را به کلیسا تبدیل کردند.

«هرم جوزر» ‌

«جوزر»، یکی از فرعون‌های مصر بود که حدود ۴۷۰۰سال قبل حکومت کرد. او یک هرم پلکانی را در «سقاره» ساخت. این هرم نخستین هرمی بود که در مصر ساخته شد و ارتفاع آن به ۶۰ متر می‌رسید و در مجموع از ۶ طبقه پلکانی تشکیل شده بود. تونل‌هایی که زیر این هرم ساخته شده است یک هزارتو به طول ۵.۵ کیلومتر را تشکیل می‌دهد و داخل آن‌ها یک اتاقک خاکسپاری قرار دارد که «جوزر» در آن دفن شده است. با اینکه اثری از مومیایی او وجود ندارد، اما ۳۲ تکه از تابوت‌دان گرانیتی فرعون در این اتاقک پیدا شد.

در این زمینه بخوانید:

نخستین هرمی که ساخته شد

«مقبره سلطنتی مایا» ‌

در ژانویه سال ۲۰۲۴ باستان‌شناسانی از دانشگاه تولین از کشف مقبره ۱۷۰۰ساله یک پادشاه «مایا» در محوطه‌ای واقع در «چوچکیتام» (Chochkitam) در «گواتمالا» خبر دادند. در این مقبره یک نقاب یشم، صدف نرمتنان و طراحی‌ها و کنده‌کاری‌هایی روی استخوان ران انسان پیدا شد. یکی از این کنده‌کاری‌ها فردی شبیه به یک پادشاه را به تصویر می‌کشد که یک نقاب یشم شبیه به آنچه را که در مقبره پیدا شده است، دست دارد. نوشته‌های کشف‌شده نیز به پدر و پدربزرگ پادشاه اشاره دارند و آنها را به حکمرانان شهرهای «تیکال» و «تئوتیئواکان» مرتبط می‌کنند.

در این زمینه بخوانید:

کشف شگفت‌انگیز درباره پادشاه فراموش‌شده

انتهای پیام